ΕΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΝΑ ΙΔΕΙΣ ΓΕΦΥΡΑ ΝΤΡΟΠΗΣ

γράφει ο Δημήτρης Μακρής

1.-Υπάρχουν τέσσερα κρατίδια της Ελλάδας παραλληλόπλευρα με την οροσειρά της Πίνδου. Πρόκειται για τις Περιφέρειες που συναντώνται στην κοιλάδα του Αχελώου. Αυτά τα κρατίδια είναι λίγο έως πάρα πολύ αν όχι ξεχασμένα, σίγουρα παραμελημένα αφού οι ηγεσίες τους δεν σκύβουν και δεν νοιάζονται για μια ορεινή πολιτική που να στοχεύει στην ανάπτυξη της εσωτερικής παραμεθορίου δηλ. αυτής της περιθωριοποιημένης κοιλάδας αφού δεν αρκεί να σκύψει ένας από τους τέσσερες ηγέτες, αλλά όλοι οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

2.-Με υπερηφάνεια είδα κατόπιν εισηγήσεών μου τα έτη 2014 και 2015 ο Περιφερειάρχης Μπακογιάννης να υιοθετεί την πρότασή μου και να δρομολογεί καίτοι αναρμόδιος την κατασκευή νέας γέφυρας πλησίον της γέφυρας Τέμπλας. Λέω αναρμόδιος γιατί η αρμοδιότητα της κατασκευής ανήκε στον τότε Περιφερειάρχη Κατσιφάρα από τον οποίο ζήτησε και έλαβε την συναίνεσή του. Πράγματι η γέφυρα κάποια στιγμή κατασκευάσθηκε κατά την άποψή μου με βραδύτητα.

3.- Όμως η γέφυρα ενώ θα έπρεπε να είχε στην κυκλοφορία από τριετίας τουλάχιστον νομίζω κανένας δεν νοιάζεται και τίποτα δεν κάνουν από πλευράς της Δυτ. Ελλάδας. Οι ευθύνες μπορεί να υπάρχουν από τον ηγέτη του δυτικοελλαδικού κρατιδίου έως και τους κατοίκους των Βρουβιανών οι οποίοι ενώ άφησαν να φαρδύνει ο δημόσιος δρόμος Βρουβιανά – Γέφυρα Τέμπλας δεν μπόρεσαν η δεν ενδιαφέρθηκαν να πείσουν τον άγνωστο σε μένα συντοπίτη τους ο οποίος προφανώς προσδοκά οικονομικά οφέλη από ενδεχόμενη απαλλοτρίωση του <<αμπελοχώραφου>> των πουρναριών.

4.- Κρίμα που το πέρασμα των οχημάτων από Εμπεσό, από Περδικάκι και από Βρουβιανά είναι από δύσβατο έως και επικίνδυνο. Δυο υπομνήματά μου εκκρεμούν στην Π.Δ.Ε. σαν να μη συμβαίνει τίποτα και η αμεριμνησία καλά κρατεί, χώρια που δεν νοιάζονται να ασφαλτοστρώσουν πέντε χιλιόμετρα δρόμο προς τον Μεσόπυργο λες και στην κοιλάδα του Αχελώου δεν κατοικούν Έλληνες ούτε καν άνθρωποι αλλά σιχαμερά ζώα.

5.- Ο μόνος αξιέπαινος θα έλεγα είναι ο πρώην Περιφερειάρχης Μπακογιάννης, όχι μόνο γιατί άκουσε την εισήγησή μου και έγινε η γέφυρα αλλά και γιατί βγήκε εκτός εδαφικών ορίων κατασκευάζοντας δρόμο επί Καρδιτσιώτικου εδάφους. Θυμάμαι στην προσπάθειά μου να τον πείσω για την αναγκαιότητα κατασκευής της γέφυρας του είπα η γέφυρα να πάρει το όνομά του και μετριόφρονα αποποιήθηκε και απέρριψε την σκέψη μου.

 6.-Τώρα απογοητευμένος από την απάθεια πολλών ανευθυνουπεύθυνων της αδιατάρακτης αδράνειας θέλω να απευθυνθώ στον Κώστα ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ και να του πω: ΜΕΓΑΛΕ με τη σημασία λέξεως, έλα στην κοιλάδα Αχελώου να ιδείς την κατάντια μας, κυρίως από Αιτωλοακαρνανικής αδιαφορίας και να δώσεις τα ‘’συγχαρητήριά’’ σου όπου εσύ κρίνεις. Για την γέφυρα έχω κάτι ακόμα να πω. Την ερχόμενη άνοιξη θα μαζευτούμε οι κάτοικοι της περιοχής και με εκδηλώσεις αναθεματίσματος θα ονομάσουμε την γέφυρα: H ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ. Σίγουρα θα χαρούμε να παραβρεθείς.-

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Θ. ΜΑΚΡΗΣ