Η Εφημερίδα των Συντακτών, στην έντυπη και ηλεκτρονική της μορφή, δημοσίευσε ένα αφιέρωμα στο μηνιαίο έντυπο «Ημών των ιδίων» των μαθητών του Λυκείου Θέρμου. Με τίτλο “μαθητές-δημοσιογράφοι” το αφιέρωμα έχει ως εξής:
Η πρώτη έκπληξη όταν η κ. Προύντζου μάς δείχνει την εφημερίδα των παιδιών | Φωτ: Γιάννης Χοροζίδης πρόεδρος 15μελούς
Συντάκτης: Φάλια Οικονόμου
«Μου είπε Λύκειο Θέρμου ή Λύκειο Θερμού;». Αυτό αναρωτήθηκα, όταν πριν από μερικές μέρες τηλεφώνησε στην εφημερίδα ο καθηγητής κ. Μιχάλης Ζαραβίνας για να κανονίσουμε μια εκπαιδευτική επίσκεψη μαθητών στα γραφεία μας.Ούτε συγκράτησα, σε εκείνο το πρώτο τηλεφώνημα, ότι οι μαθητές θα ήταν η συντακτική ομάδα της σχολικής εφημερίδας.
Ηταν -εξομολογούμαι την αμαρτία μου- μια διεκπεραιωτική αντιμετώπιση μέσα στον φόρτο της δουλειάς, που έμελλε να ανατραπεί με τη συνάντησή μας. Γιατί τα παιδιά του Γενικού Λυκείου Θέρμου και η εφημερίδα που βγάζουν είναι «θέμα» κατά τη δημοσιογραφική ορολογία.
Τα παιδιά από την Αιτωλοακαρνανία που μας επισκέφτηκαν είχαν κάτι παραπάνω από τη φρεσκάδα, την καθαρή ματιά, τον αυθορμητισμό, αλλά και την «αυθάδεια» που έχουν συνήθως οι έφηβοι.
Είχαν και μια ιδιαίτερη ευγένεια και μια ωριμότητα σπάνια, χωρίς να διολισθαίνουν στον μικρομεγαλισμό και τη σοβαροφάνεια.
Το ξενύχτι και η ταλαιπωρία του ταξιδιού (περίοδος των αγροτικών μπλόκων γαρ) δεν μείωσαν στο παραμικρό το κέφι και τις αντοχές τους.
Γελούσαν, κάπου κάπου υπονομευτικά αμφισβητούσαν, αλλά και έδειχναν γνήσιο ενδιαφέρον για το τι σημαίνει εφημερίδα και ενημέρωση.
Οι ερωτήσεις που έθεταν ήταν καίριες και εύστοχες. Και παρόλο που ευθαρσώς δήλωσαν ότι δεν διαβάζουν εφημερίδες αλλά ενημερώνονται από το διαδίκτυο και ότι δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με την πολιτική γιατί «τους μαυρίζει την ψυχή», μας έφεραν μια μαθητική εφημερίδα εξαιρετική και πολιτικά ευαισθητοποιημένη.
«Ημών των ιδίων» λέγεται η μηνιαία εφημερίδα τους και σ’ αυτή συμμετέχουν παιδιά και από τις τρεις τάξεις του Λυκείου.
Είναι ένα έντυπο προσεγμένο από κάθε άποψη, με τη μυρωδιά και την αίσθηση της κλασικής εφημερίδας και όχι της φωτοτυπίας, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες μαθητικές εφημερίδες.
Αρτιο εικαστικά, με καθαρή σελιδοποίηση και ενδιαφέρουσες φωτογραφίες. Αλλωστε διαθέτουν και… αποκλειστικό φωτογράφο. Τα κείμενα είναι μεγάλα και χορταστικά.
Ανάμεσά τους υπάρχουν πραγματικά «διαμαντάκια», ενώ ορισμένα διαθέτουν ακόμα και λογοτεχνικές αρετές. Τα θέματα ισορροπούν πολύ καλά ανάμεσα στο επίκαιρο και το διαχρονικό, το τοπικό και το ευρύτερο κοινωνικό, το σοβαρό και το ανάλαφρο: εκπαίδευση, περιβάλλον, φιλοσοφικός προβληματισμός, τοπικές εκδηλώσεις, θέματα καλλιτεχνικά, ταξιδιωτικά, αθλητικά, συνεντεύξεις, ακόμα και… συνταγές.
Κανονική ύλη εφημερίδας δηλαδή. Είναι δε εντυπωσιακό ότι κάποια άρθρα στηρίζονται σε πραγματική έρευνα και σε βιβλιογραφία, όπως τα δισέλιδα για το ρεμπέτικο στην περίοδο της Κατοχής, τις γυναίκες που πρωταγωνίστησαν στην Εθνική Αντίσταση και το αφιέρωμα στον μοντέρνο χορό.
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επίσης είναι η στήλη «Ντοπιολαλιές», που περιλαμβάνει αποθησαυρισμένες λέξεις και εκφράσεις της περιοχής τους.
Πώς εξηγείται αυτή η αντίφαση, παιδιά που δεν διαβάζουν εφημερίδες να βγάζουν μια τέτοια μαθητική εφημερίδα;
Σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς για τη δημόσια εκπαίδευση, πώς δημιουργούνται τέτοιου είδους οάσεις;
Ισως η απάντηση να βρίσκεται στο μεράκι των εκπαιδευτικών. Αυτοί είναι που μπορούν να εμπνεύσουν, να ερεθίσουν, να βοηθήσουν τα παιδιά.
Η κ. Ολγα Προύντζου και ο κ. Μιχάλης Ζαραβίνας, που συνόδευαν τους μαθητές-δημοσιογράφους, είναι οι καθηγητές «εμψυχωτές της προσπάθειας», όπως μας δήλωσαν.
Και ήταν φανερό πως αγαπούν πολύ τη δουλειά τους. Ηταν φανερό πως αγαπούν πολύ και τα παιδιά. Αλλωστε, το ένα δεν μπορεί να συμβεί χωρίς το άλλο.
Σκέφτομαι, αν τα παιδιά από το Θέρμο, αντιστρέφοντας το αναμενόμενο σχήμα, γίνουν κάποτε αναγνώστες εφημερίδας αφού πρώτα έχουν φτιάξει τη δική τους εφημερίδα.
Σκέφτομαι ακόμα αν θα υπάρχουν εφημερίδες στο μέλλον, έστω αν θα υπάρχουν στη χάρτινη εκδοχή τους, ή αν θα έρθει τελικά «το τέλος των εφημερίδων», όπως υποστηρίζει ο Βernard Poulet («Το τέλος των εφημερίδων και το μέλλον της ενημέρωσης», εκδόσεις Πόλις 2009).
Το μέλλον είναι άδηλο. Προς το παρόν είναι σίγουρο πως τα παιδιά κέρδισαν μια σημαντική εμπειρία και πέτυχαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Το ότι αναπτέρωσαν και το δικό μας ηθικό είναι δευτερεύουσας σημασίας.
Εν κατακλείδι, παιδιά, «ημών των ιδίων» η ευχαρίστηση που σας γνωρίσαμε.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ -www.efsyn.gr
