Με την ακόλουθη επιστολή 72 συμπολίτες εκφράζουν το δικό τους “ευχαριστώ” στον Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά.
Συχνά οι άνθρωποι αξιοποιούμε την ευκαιρία που μας προσφέρεται από τα μέσα ενημέρωσης προκειμένου, ανάμεσα στα άλλα, να δημοσιοποιήσουμε προσωπικές απόψεις και εκτιμήσεις, να «γκρινιάξουμε», να εκφράσουμε παράπονα και διαμαρτυρίες, να στηλιτεύσουμε καταστάσεις, να επικρίνουμε κακώς κείμενα, να ασκήσουμε κριτική.
Ορισμένες μάλιστα φορές στα πλαίσια αυτά, δεν είναι σπάνιο, να εκμεταλλευόμαστε τη δυνατότητα που μας προσφέρουν τα μέσα προκειμένου να επιτεθούμε σε ανθρώπους, να σπιλώσουμε υπολήψεις, να πλήξουμε προσωπικότητες, να συκοφαντήσουμε και να αδικήσουμε.
Από την άλλη, οι φορές που αξιοποιούνται τα μέσα προκειμένου ως άνθρωποι να πούμε έναν «καλό λόγο», να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας, να πούμε ένα «ευχαριστώ» σε ανθρώπους που μας ευεργέτησαν και μας ευεργετούν, μάλλον σπανίζουν. Κι ακριβώς επειδή κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει συχνά, νιώθουμε την ανάγκη μ’ αυτή μας την παρέμβαση να διαφοροποιηθούμε και να αξιοποιήσουμε τα τοπικά μέσα όχι για να καταγγείλουμε ή για να κατηγορήσουμε, αλλά προκειμένου δημόσια να πούμε επιτέλους ένα «ευχαριστώ», το δικό μας «ευχαριστώ», σ’ ένα πρόσωπο που δεκαετίες τώρα μας υπηρετεί και μας διακονεί. Αξιοποιούμε την δυνατότητα που μας προσφέρουν τα μέσα του τόπου μας προκειμένου δημόσια να πούμε ένα «ευχαριστώ» σ’ αυτόν που τόσα χρόνια, μια ολόκληρη ζωή, αναλώθηκε και αναλώνεται για τις δικές μας ζωές.
Να πούμε ένα «ευχαριστώ» για τις τόσες φανερές αλλά και αφανείς προς ημάς ευεργεσίες.
Να πούμε ένα μεγάλο «Ε υ χ α ρ ι σ τ ώ» …
Γιατί ήταν αυτός που μας γνώρισε και μας έφερε σε επαφή με τους τοπικούς Αγίους μας μεταδίδοντάς μας τη φλόγα και την αγάπη για τα πρόσωπά τους. Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, άγιος Βλάσης ο εν Σκλαβαίνοις, άγιος Βάρβαρος
Γιατί μας έδειξε και μας έφερε (από τα εφηβικά μας ακόμα χρόνια) σε επαφή, όταν ακόμη αυτοί ήταν εν ζωή, με τους αγίους της εποχής μας, τον γέροντα Παΐσιο, τον γέροντα Πορφύριο, τον πατέρα Ιάκωβο, αγίους με τους οποίους διατηρούσε προσωπική επαφή και επισκεπτόταν πολύ συχνά, προκειμένου να τους συμβουλευτεί κομίζοντας μια πολύτιμη παρακαταθήκη που δεκαετίες τώρα μέσα από την ποιμαντική του διακονία και το έργο του ως πνευματικός μεταδίδει σε όλους εμάς, επιτρέποντας μας να είμαστε και με αυτόν τον τρόπο συνδεδεμένοι σε μια σχέση πνευματική και με τους σύγχρονους αγίους μας.
Γιατί όλες αυτές τις δεκαετίες, που διακονεί την τοπική Εκκλησία, ήταν αυτός που ενέπνευσε και εξακολουθεί να εμπνέει πλήθος ανθρώπων που θέλησαν να διακονήσουν την Εκκλησία αναδεικνύοντας με την ευλογία του και τις συμμαρτυρίες του ένα πλήθος ιερομονάχων, ιερέων και μοναχών που στελέχωσαν, επάνδρωσαν και εξακολουθούν να επανδρώνουν τόσο την Ιερά Μητρόπολη της γης της Αιτωλοακαρνανίας όσο και άλλες Ιερές Μητροπόλεις και μοναστήρια.
Για τις ατελείωτες ώρες, εδώ και δεκαετίες, εξομολόγησης και προσφοράς. Ώρες ατελείωτες να ακούει, να συμβουλεύει, να παρηγορεί χιλιάδες ανθρώπους. Και τις περισσότερες φορές να το κάνει αυτό νηστικός, άυπνος, άρρωστος, συχνά «ξυλιασμένος» μέσα σε παγωμένους ναούς …
Γιατί νέοι και νέες δεκαετίες τώρα, άκουσαν και ακούνε από το δικό του στόμα για το Χριστό και την Εκκλησία σε κατηχητικά, ομάδες, πνευματικά κέντρα, κατασκηνώσεις, σχολεία.
Γιατί, όλα αυτά τα χρόνια της διακονίας του, δεν άφησε ναό, ξωκκλήσι ή πανήγυρη που να μη λειτούργησε, να μην κήρυξε και να μην λάμπρυνε με την παρουσία του, έστω και αν έπρεπε να διανύσει χιλιόμετρα σε δύσκολες καιρικές ή οδικές συνθήκες.
Γιατί επισκεπτόμενοι κάθε φορά μοναστήρια, άλλες μητροπόλεις ή το Άγιο Όρος, όταν ακούνε ότι είμαστε από τη γη της Αιτωλοακαρνανίας και πνευματικά παιδιά του Δεσπότη, δεκαετίες τώρα, μας καλοτυχίζουν και μας μακαρίζουν που είχαμε την τύχη να συναντηθούμε και να έχουμε ως γέροντα και Επίσκοπο αυτόν τον ποιμένα του Χριστού.
Γιατί όπου πηγαίνουμε και αναφέρουμε ότι ερχόμαστε από την Ιερά Μητρόπολη της Αιτωλοακαρνανίας γινόμαστε αποδέκτες ενός πρωτόγνωρου σεβασμού και εισπράττουμε την αποδοχή και αναγνώριση που απολαμβάνει στο χώρο της Εκκλησίας το πρόσωπο του Δεσπότη μας αποτελώντας για την ελλαδική Εκκλησία ένα καύχημα.
Γιατί ποτέ δεν αναπαύθηκε στην προσωπολατρία και το μόνο πρόσωπο στο οποίο μας έστρεψε και μας στρέφει είναι το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, τονίζοντας με κάθε τρόπο, με κάθε λόγο και σε κάθε ευκαιρία την ανάγκη να μένουμε πάντοτε πιστοί στο δικό Του και μόνο θέλημα.
Γιατί δεν μας αρνήθηκε ποτέ τον «λόγον αγαθόν» που τόσες φορές είχαμε και έχουμε ανάγκη στη πορεία της ζωής μας.
Γιατί σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μας ήταν, και παραμένει να είναι, παρών, για να μας παρηγορεί και να μας στηρίζει δείχνοντας και φανερώνοντάς μας την ελπίδα της Αναστάσεως.
Γιατί ξέρουμε ότι καθημερινά όχι μόνο μας σκέφτεται, άλλα προσεύχεται για όλους μας και νιώθουμε αυτή του την προσευχή δεκαετίες τώρα να μας στηρίζει και μας κρατά στην πίστη και, χάριτι Θεού, και στην Εκκλησία.
Γιατί ήταν και είναι κοντά μας στις χαρές και τις λύπες της ζωής μας.
Γιατί σε κάθε στιγμή της ζωής μας είναι εδώ, για να μας συμβουλεύει, για να μας υπενθυμίζει το θέλημα του Θεού, να μας στηρίζει στις δυσκολίες μας και να προσεύχεται στις πτώσεις μας να μας ελεήσει ο Θεός φανερώνοντας το δρόμο της επιστροφής και της μετάνοιας.
Γιατί στο πρόσωπό του συναντήσαμε έμπρακτα το τι σημαίνει συγχωρητικότητα, ακόμη κι όταν -ή μάλλον ιδίως τότε- σε συκοφαντούν και σε αδικούν.
Γιατί μας δίδαξε με την προσωπική του στάση, ακόμη και όταν σε συκοφαντούν και σε αδικούν, εσύ να παραμένεις ανεξίκακα προσευχόμενος για τους αδικούντας σε, γι’ αυτούς που εκλαμβάνουν τη σιωπή σου και την ανεξικακία σου ως αδυναμία και γίνονται ακόμη πιο επιθετικοί, σκληροί και άδικοι.
Γιατί ακόμη και όταν, προκειμένου να τον πληγώσουν, πληγώνουν αγαπημένα του πρόσωπα, όπως την αδερφή του την Ελένη, εξακολουθεί να στέκεται απέναντί τους συγχωρητικός και αγαπητικός, δεόμενος και προσευχόμενος να γίνει και γι’ αυτούς ο Θεός ίλεως, να μπορέσουν κάποτε κι αυτοί να γαληνέψουν, να παρηγορηθούν, να αναπαυθούν, να λυτρωθούν…
Γιατί στο πρόσωπό του καταλάβαμε τον ευαγγελικό λόγο «ταπεινοῖς δίδωσι χάριν», εισπράττοντας σε προσωπικό επίπεδο αυτή τη Χάρη.
Γιατί με το προσωπικό του παράδειγμα μας δίδαξε την πλήρη αδιαφορία και περιφρόνηση σε οτιδήποτε χρηματικό, υλικό, ευτελές.
Γιατί στο πρόσωπό του γνωρίσαμε την απλότητα, τη λιτότητα, την εγκράτεια, την ολιγάρκεια.
Γιατί στο πρόσωπό του είδαμε, γνωρίσαμε και βιώσαμε τι σημαίνει πραγματική ταπείνωση.
Γιατί όλα αυτά τα χρόνια τίτλοι, αξιώματα, ανθρώπινη δόξα τον άφησαν και τον αφήνουν παγερά αδιάφορο μένοντας προσηλωμένος μόνο σε ένα πράγμα, στο να υπηρετεί με όλες του τις δυνάμεις, με όλο το είναι της ύπαρξής του το Χριστό και την Εκκλησία.
Γιατί στο πρόσωπό του συναντήσαμε την Εκκλησία, γνωρίσαμε την αγιότητα και γευτήκαμε τη Χάρη του Θεού.
Ένα μεγάλο «Ε υ χ α ρ ι σ τ ώ» και για τα τόσα που ξεχάσαμε και παραλείψαμε να αναφέρουμε.
Και οἱ ἑωρακότες μεμαρτυρήκασιν καί ἀληθινή αὐτῶν ἐστιν ἡ μαρτυρία.
ΥΓ. Νομίζω ότι εύκολα γίνεται αντιληπτό το πρόσωπο στο οποίο οφείλουμε ευγνωμοσύνη για όσα μας προσέφερε. Ας σκεφτούμε όλοι μας τι θα ήταν η Αιτωλοακαρνανία και πού θα βρισκόμασταν πολλοί από εμάς, αν ο Θεός δεν είχε προνοήσει να συναντήσουμε στη ζωή μας τον «παπά Κοσμά».
ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΙΔΙΟΤΗΤΑ
Αγγέλου Γεώργιος Αστυνομικός
Ακριβοπούλου Αγγελική Διευθύντρια Ν.Υ. -MSc Νοσοκομείου Μεσολογγίου
Αλεξόπουλος Παντελής Πολιτικός Μηχανικός
Αναγνωστού Λιάγκα Δήμητρα Ιδιοκτήτρια Κέντρου Ξένων Γλωσσών
Βάτσιος Νικόλαος Ιδιωτικός Υπάλληλος
Γιαννοκώστα Σπυριδούλα Δασκάλα
Δροσοπαναγιώτης Νεκτάριος Δάσκαλος
Ζώη Χριστίνα Γενικός Ιατρός
Ισαακίδης Μιχαήλ Απόστρατος αξιωματικός
Καντάνης Παντελής Εκπαιδευτικός
Κοντοδήμα Δήμητρα Νοσηλεύτρια
Κοντοδήμα Ζωη Ελεύθερη επαγγελματίας
Κοντοδήμα Παναγιώτα Νοσηλεύτρια
Κοντοδήμα Παρασκευή Εκπαιδευτικός
Κοντοθανάσης Κωνσταντίνος Δημόσιος Υπάλληλος
Κοντομίχαλου Ιφιγένεια Συντ/χος Εκπαιδευτικός
Κουκόπουλος Παναγιώτης Υποδιευθυντής Διοικητικής Υπηρεσίας Νοσοκομείου Μεσολογγίου
Κουρεμένος Γεώργιος Υποστράτηγος ε.α.
Κύρκος Σωτήριος Επιχειρηματίας
Κύρκου Ιωάννα Εκπαιδευτικός
Κωστοπούλου Κωνσταντίνα Εκπαιδευτικός
Λέφα Αντωνία Δημόσιος Υπάλληλος
Λέφας Γεώργιος Λοχαγός (ΠΖ)
Λέφας Ιωάννης Ανθστής (ΤΜΑ)
Λιάγκας Παναγιώτης Δημόσιος Υπάλληλος
Λουκά Ελένη Νοσηλεύτρια
Λουκά Ευπραξία Λογίστρια ΤΕ-MSc
Λουκά Ευσταθία Νοσηλεύτρια
Λουκάς Ιωάννης Υποστράτηγος (ε. α.)
Λουκάς Νικόλαος Υποστράτηγος (ε.α.) – Θεολόγος
Μαμασούλας Χρήστος Εκπαιδευτικός
Μαύρος Βασίλειος Ελεύθερος επαγγελματίας
Μερμίγκης Στυλιανός του Βασιλείου Ιδιωτικός Υπάλληλος
Μπαλωμένος Δημήτριος Μαθηματικός
Μπαούρδας Ιωάννης Υγειονομικός Υπάλληλος
Νικολόπουλος Χρήστος Πολιτικός Μηχανικός
Παναγοδήμος Χρήστος Συνταξιούχος
Παναγούλια Γεωργία Θεολόγος
Παππά-Χατζηνικολάου Γαρυφαλια Δασκάλα
Πετρόπουλος Κωνσταντίνος Εκπαιδευτικός
Πετρόπουλος Νικόλαος Εκπαιδευτικός
Πιστιόλας Ιωάννης Ιδιωτικός Υπάλληλος
Πριοβόλου Άνδριανή Δημόσιος Υπάλληλος
Πριοβόλου Ευθυμία Καθηγήτρια Αγγλικής γλώσσας
Ράπτης Νικόλαος Εκπαιδευτικός – φιλόλογος
Ριζογιάννη Βασιλική Εκπαιδευτικός
Ριζογιάννης Θεοφάνης Ιδιωτικός Υπάλληλος
Ριζογιάννης Κωνσταντίνος Πυροσβέστης
Ρόμπολα Ελπινίκη Εκπαιδευτικός – Θεολόγος
Ρομπόλα Μπαουρδα Ελπινίκη Εκπαιδευτικός – Θεολόγος
Σκόνδρας Γεώργιος Εκπαιδευτικός
Σκόνδρας Κωνσταντίνος Αξιωματικός ε.α.
Σουβαλιώτη Βασιλική Οφθαλμίατρος
Σπυροπούλου Παναγιώτα Εκπαιδευτικός
Σπυροπούλου-Σταμάτη Αθηνά Προϊσταμένη Δ/νσης ΕΟΠΥΥ Αιτωλοακαρνανίας
Σταμάτης Νικόλαος Εκπαιδευτικός – Διευθυντής Λυκείου Ευηνοχωρίου
Σταυροπούλου Μαρία Συμβολαιογράφος
Στραβοδήμου Σταυρούλα Βοηθός Βρεφονηπιοκόμος
Συρρογιαννίδη Βασιλική Νηπιαγωγός
Συρρογιαννίδη Ειρήνη Τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων
Συρρογιαννίδης Δημήτριος Ιατρός Καρδιολόγος
Σφυρή Ειρήνη Νηπιαγωγός
Τασολάμπρος Γεώργιος Αγρότης
Τρίγκα Αφροδίτη ιατρός – εκπαιδευτικός
Τρίγκας Ιωάννης Συνταγματάρχης ε. α.
Τσίγκος Βασίλειος Καθηγητής Θεολογικής του ΑΠΘ
Τσιλίκας Ευάγγελος Γεωπόνος
Τσιρώνης Κωνσταντίνος Εκπαιδευτικός
Τσιτσιβός Γεώργιος Οικοδόμος
Τσιτσιβός Χαράλαμπος Ιδιωτικός Υπάλληλος
Χαραλάμπους Μαριάννα Συντ/χος Εκπαιδευτικός
Χατζηνικολάου Ιωάννης Δάσκαλος
sinidisi.gr
