Το καλοκαίρι του 2015 αποκτήθηκε σαν παίκτης στη νεοφώτιστη στη Β΄ Εθνική Κατηγορία ομάδα μας.
Λίγο καιρό μετά αποχώρησε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, όμως σε σύντομο διάστημα επέστρεψε σε άλλο πόστο, αυτό του βοηθού προπονητή.
Από τότε και για μια τετραετία αποτέλεσε το "δεξί" χέρι των προπονητών της ομάδας μας. Σε όλη την πορεία στη Β΄ Εθνική ήταν εκεί και το περασμένο καλοκαίρι αποχώρησε λόγω των αυξημένων επαγγελματικών του υποχρεώσεων.
Ο Χρήστος Σταυρόπουλος προσέφερε πολλά και μίλησε στη σελίδα της ομάδας μας για την 4ετή θητεία του στον Α.Ο.Α. Αναφέρθηκε στην απόφαση να αποδεχτεί την πρόταση της ομάδας μας το 2015, στα όσα έζησε αποτελώντας μέλος του τεχνικού τιμ, στην ανοδική πορεία του Α.Ο.Α. και στη φετινή της πορεία στην Α2 Εθνική Κατηγορία.
Αναλυτικά:
Χρήστο το 2015 με την ομάδα νεοφώτιστη στη Β΄ Εθνική εντάχθηκες στο τεχνικό τιμ. Πως είχες πάρει τότε τη συγκεκριμένη απόφαση;
Το 2015 άρχισα στην ομάδα ως παίκτης και συμμετείχα στο μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας με προπονητή τον κύριο Μυριούνη. Όταν άρχισαν οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις κατάλαβα ότι δε θα μπορούσα να ανταπεξέλθω, έτσι όπως θα ήθελα και στις δύο υποχρεώσεις μου και πήρα την απόφαση να αφήσω το αγωνιστικό κομμάτι και φυσικά την ομάδα. Είχε αρχίσει το πρωτάθλημα όταν με πήρε τηλέφωνο ο κύριος Μυριούνης και μου ζήτησε να καθίσω δίπλα του για να τον βοηθήσω. Δε χρειάστηκε να σκεφτώ πολύ, γιατί πίστευα ότι θα ήταν μια πολύ μεγάλη εμπειρία για μένα να βρεθώ δίπλα σε έναν άνθρωπο που θαύμαζα από την τηλεόραση - αν και ήταν στο αντίπαλο "στρατόπεδο" - όταν έπαιζε μπάσκετ!!! Έτσι λοιπόν άρχισε όλο αυτό το "ταξίδι"...
Για μια τετραετία αποτέλεσες το "δεξί" χέρι των προπονητών του Α.Ο. Αγρινίου. Πως έζησες από μέσα την πορεία της ομάδας μέχρι την άνοδο στην Α2 Εθνική Κατηγορία;
Στα τέσσερα αυτά χρόνια καταρχήν συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι το έργο ενός προπονητή!!! Πολύ άγχος, πολύ ένταση, πολύ υπομονή αλλά και πολύ επιμονή!!! Όλα ήταν πρωτόγνωρα για όλους. Για παίκτες, προπονητές, παράγοντες και κόσμο! Πλέον η ομάδα είχε φύγει από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες και έμπαινε σε μια τροχιά ημιεπαγγελματισμού, "μονοπάτια" άγνωστα για την πόλη και όλους όσους ασχολούνταν με το Σύλλογο!!! Η ομάδα πέρασε από έντονες καταστάσεις και καλές αλλά και άσχημες... Παρόλα αυτά κατάφερε με πολύ κόπο να φτάσει εδώ που είναι τώρα!!!
Σε κάθε ομάδα υπάρχουν καλές και δύσκολες στιγμές. Ποια κρίνεις ότι ήταν η καλύτερη στιγμή και ποια η πιο δύσκολη στα χρόνια που βρέθηκες στο τεχνικό τιμ του Α.Ο.Α.;
Δε μπορώ να ξεχωρίσω κάποια στιγμή ιδιαίτερα!!! Όλα όσα ζεις σε μια ομάδα έχουν κάτι να σου δώσουν. Οι καθημερινές προπονήσεις, οι σχέσεις που αναπτύσσεις με άλλους 12 ανθρώπους σε ένα γήπεδο, σε μια αποστολή εκτός έδρας, οι αγώνες, οι νίκες αλλά και οι ήττες!!! Έτσι λοιπόν η καλύτερη στιγμή για μένα ήταν όταν αποδέχτηκα την πρόταση της ομάδας και η πιο δύσκολη όταν φέτος δε μπορούσα να ακολουθήσω την ομάδα στην Α2 Εθνική Κατηγορία.
Υπάρχει κάτι που σου έμεινε έντονα να θυμάσαι σε αυτή την τετραετία;
Όπως είπα και παραπάνω θέλω να θυμάμαι τα πάντα. Αλλά από τη στιγμή που θες συγκεκριμένα κάτι θα πω... Σίγουρα μου έχουν μείνει οι κουβέντες που κάναμε με τον κύριο Μυριούνη και τον κύριο Διαμαντάκο μετά από ήττες.
Πίστευες το 2015, όταν η ομάδα είχε χαρακτηριστεί το πρώτο φαβορί για υποβιβασμό, ότι στην πορεία θα σταθεροποιηθεί στη Β΄ Εθνική και τελικά θα βρεθεί στην Α2 Εθνική Κατηγορία;
Ανέφερα και πριν ότι το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής ήταν πρωτόγνωρο για όλη την πόλη! Ο στόχος που είχε θέσει η ομάδα ήταν να κάνει μια καλή πορεία και να καταφέρει στο τέλος να σωθεί. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευε κανείς ότι ο Α.Ο. Αγρινίου θα μπορούσε να μείνει στην κατηγορία. Και αυτό όχι μόνο από τις άλλες ομάδες της κατηγορίας αλλά από πολλούς και εδώ στην πόλη!!! Όσοι όμως ήταν μέσα στην ομάδα και εννοώ στα αποδυτήρια πίστευαν στον εαυτό τους και ο ένας στον άλλο!!! Εκείνη τη χρονιά η ομάδα κατάφερε να πετύχει το στόχο της πολύ πριν το τέλος του πρωταθλήματος και να κερδίσει και την αήττητη μέχρι εκείνη τη στιγμή ομάδα του Αίολου Αστακού στο Αγρίνιο. Η επόμενη χρονιά βρήκε την ομάδα να τερματίζει στην 4η θέση... και πλέον ήταν μια υπολογίσιμη δύναμη στην κατηγορία!!! Με πολύ δουλειά, υπομονή και επιμονή μέσα στο γήπεδο και το τονίζω μέσα στο γήπεδο, η ομάδα κατάφερε να βρίσκεται στην Α2.
Το περασμένο καλοκαίρι αποχώρησες και είχες χαρακτηριστεί "κεφάλαιο" για την ομάδα, ενώ υπήρξε η ελπίδα να ξανασυναντηθούν οι δρόμοι σας. Το σκέφτεσαι αυτό το ενδεχόμενο;
Το περασμένο καλοκαίρι αποχώρησα από την ομάδα λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Ο κύριος Διαμαντάκος στη συνέντευξη που έδωσε στην αρχή της σεζόν με τίμησε αναφέροντάς με! Είναι τιμή και "παράσημο" όταν ο προπονητής της ομάδας αναφέρεται στο πρόσωπό σου με τόσο καλά λόγια. Όσο για το ενδεχόμενο επιστροφής μου στην ομάδα είναι κάτι που το μέλλον θα δείξει...
Θεωρείς ότι η φετινή συμμετοχή της ομάδας στην Α2 είναι έκπληξη ή όχι;
Θα σου πω ειλικρινά ότι για μένα δεν είναι έκπληξη! Γνωρίζω τη δουλειά και τη μεθοδικότητα του κόουτς Διαμαντάκου, ταυτόχρονα γνωρίζω και την πολύ καλή δουλειά του κόουτς Γιαννακόπουλου που ήρθε φέτος στην ομάδα και ήμουν σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλό και θα δημιουργούνταν ένα πολύ ανταγωνιστικό σύνολο. Είναι μεγάλη επιτυχία για τους κόουτς και για τα παιδιά που είναι φέτος στην ομάδα αυτό που παρουσιάστηκε!!!
Τι θες να ευχηθείς στην ομάδα αλλά και στον κόσμο του Α.Ο. Αγρινίου τόσο για αυτή τη δύσκολη περίοδο όσο και για τη συνέχεια;
Στην ομάδα εύχομαι να έχει πάντα επιτυχίες με τον κόσμο στο πλευρό της. Στον κόσμο της πόλης θέλω να ευχηθώ πάνω απ' όλα υγεία, γιατί ζούμε μια μεγάλη δοκιμασία που ελπίζω να μας κάνει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα. Να είμαστε όλοι καλά και τα καλύτερα είναι μπροστά!!!
