Γράφει η Αγρινιώτισσα Ελπίδα Τσόλκα
Για τους περισσότερους η συγκεκριμένη ημερομηνία είναι μια απλή μέρα του Νοέμβρη ή στην καλύτερη των περιπτώσεων η υπενθύμιση της γιορτής της Αγίας Αικατερίνης.
Κι όμως δεν είναι μόνο αυτό. Η γενική συνέλευση του ΟΗΕ με απόφασή της στις 1 Δεκεμβρίου 1999 ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, διάφορες δράσεις οργανώνονται, προκειμένου υπάρξει ενημέρωση,ενθάρρυνση αλλά και έμπρακτη συμπαράσταση στις γυναίκες αυτές που καθημερινά βιώνουν έναν προσωπικό Γολγοθά, που μοιάζει να μην έχει τέλος.
Πόσες φορές υπήρξαμε μάρτυρες σε περιστατικά βίας; Λεκτικής, ψυχολογικής, οικονομικής, ακόμη και σωματικής αλλά σιωπήσαμε; Ησυχάσαμε την συνείδησή μας, λέγοντας πως δεν είναι δίκη μας δουλειά, πως αυτά συμβαίνουν. Πως στην ουσία δεν ήταν και κάτι τόσο σοβαρό.
Οι συνέπειες όμως της δικής μας σιωπής, μπορούν να αποβούν μοιραίες για τον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Για την γυναίκα αυτή που ο προσωπικός της θύτης την έκανε να πιστεύει πως μόνο αυτό αξίζει,την έκανε να πιστεύει πως αυτή το προκάλεσε, την έκανε να πιστεύει πως η επανάληψη του χθες πρέπει να είναι το παρόν και το μέλλον της, αφού η ίδια αισθάνεται ντροπή,ενοχή,φόβο,αδυναμία,ευθύνη.
Σ’αυτή τη γυναίκα λοιπόν,θέλω σήμερα να απευθυνθώ και να της πω…
“Δεν είσαι μόνη σου,ίσως πιστεύεις πως κανείς δεν θα καταφέρει να δει τα “σημάδια” στα μάτια σου.Κι όμως μπορείς!! Δώσε φωνή στις μέρες σου!Φώναξε δυνατά ΟΧΙ!Μην φοβάσαι και θυμήσου ποια ήσουν πριν σε παρασύρουν στον κυκεώνα της αυταπάρνησης. Μην ντρέπεσαι, αδύναμος είναι αυτός που στο κάνει! ΟΧΙ εσύ!!”
Όλες αυτές τις γυναίκες λοιπόν τιμούμε σήμερα.
Τις γυναίκες αυτές που πήγαν κόντρα στον φόβο,που αψήφησαν τον κίνδυνο και είπαν ένα μεγάλο ΟΧΙ σε όποιον θεώρησε πως είχε το δικαίωμα να καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα τους και κατ’επέκταση την θεωρητικά “αδύναμη” γυναικεία τους φύση.
Και εσύ μπορείς!Μην μένεις άλλο θεατής της ζωής σου.Άπλωσε το χέρι και βγες από τη βάρκα που σε βουλιάζει κάθε μέρα και πιο πολύ.Ξέρω είναι βαθιά,θα χρειαστεί να παλέψεις με κύματα,ίσως δεν ξέρεις κολύμπι και φοβάσαι… Το σίγουρο όμως είναι πως θα βρεθείς στην ακτή..την δική σου ακτή…
Μέσα απ’αυτές τις γραμμές ήθελα να εκφράσω τον αμέριστο θαυμασμό μου, την συμπαράσταση μου και την ελπίδα μου,πως κάθε χρόνο τα θύματα οποιασδήποτε μορφής βίας θα είναι και λιγότερα. Ας σταματήσουμε όλοι μας να είμαστε απλά παρατηρητές.
Η παρότρυνση, η ενθάρρυνση, η κατανόηση, μπορούν να σώσουν μια ζωή.Τα κέντρα που μπορεί κανείς να απευθυνθεί είναι πολλά, καθώς και η Ελλάδα πλέον είναι σε μεγάλο βαθμό ενεργή σε ένα ζήτημα που συνεχώς εξαπλώνεται. Με πρωταγωνιστικό ρόλο την γραμμή SOS 15900 η οποία είναι μια υπηρεσία εθνικής εμβέλειας, που δίνει την δυνατότητα σε γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άμεσα με ένα άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό, αποτελούμενο από ψυχολόγους,έτοιμους να παρέχουν άμεση βοήθεια στον μέγιστο βαθμό.
Ξεκίνα να κάνεις ξανά τις στιγμές σου να αξίζουν!! Η ζωή σε περιμένει και είναι εκεί έξω. Χωρίς “δεσμούς” και “αλυσίδες”. Γεμάτη όνειρα, χαμόγελα και ελπίδες.
ΜΗΝ ΑΡΓΕΙΣ…
sinidisi.gr
