Κείμενο και φωτογραφίες Απόστολος Κων/νου Καρακώστας
Τον δήμο Αμφιλοχίας, πρώην επαρχία Βάλτου, τον διασχίζουν δύο παράλληλες οροσειρές από βορά προς νότο.
Η ανατολική είναι η βραχώδης οροσειρά της Καλάνας, ενώ η δυτική, η χαμηλότερη σε υψόμετρο και με πυκνά δάση, η του Μακρυνόρους.
Ανάμεσά τους βρίσκεται η εύφορη κοιλάδα του ποταμού Ινάχου.
Στις ανατολικές πλαγιές του Μακρυνόρους, σε απόσταση 4,5 χιλ. χαλικόδρομου απ’ τον συνοικισμό της Αρωνιάδας Χαλκιοπούλων, μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο γεμάτο με αιωνόβιες βελανιδιές βρίσκεται η μονή του Αγίου Νικολάου.
Κάθε χρόνο στις 20 του Μάη γιορτάζεται η Ανακομιδή και Μετακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου.
Εδώ σε χαμηλότερο υψόμετρο από τον Άγιο Ανδρέα τον Ερημίτη στην Καλάνα, οι καιρικές καταστάσεις είναι κατά κανόνα πιο καλές.
Από νωρίς το πρωί, χοροστατούντος του πατρός Αμβροσίου και των συλλειτουργών ιερέων Νίκου Φαλέτα, Γιώργου Τηγάνη και Νίκου Ριζογιάννη, ξεκίνησε η θεία λειτουργία.
Ο χαρισματικός νέος στην ηλικία ιερέας Γιώργος Τηγάνης, εφημέριος στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στην Αμφιλοχία, από του ιερού βήματος εκφώνησε λόγο που είχε βαθιά απήχηση στους πιστούς εντός και εκτός του ναού.
Αν και κρατούσε δέκα φύλλα προετοιμασμένης ομιλίας, ελάχιστα τα συμβουλεύτηκε καθώς τα λόγια έβγαιναν απ’ τα χείλη του αυθόρμητα, ζωντανά και κατανοητά από όλους τους προσκυνητές.
Αν ο χώρος δεν ήταν ιερός είναι σίγουρο ότι το χειροκρότημα που θα επακολουθούσε την ομιλία του δεν θα είχε τελειωμό!
Πάνω από πενήντα πιστοί όλων των ηλικιών έλαβαν την Θεία Μετάληψη.
Ακολούθησε αρτοκλασία στο προαύλιο του ναού και διανομή αντίδωρου στους πιστούς, που αποχωρώντας ασπάζονταν ιερά λείψανα.
Έξωθεν του χώρου του Μοναστηριού, στον περιφραγμένο χώρο για εκδηλώσεις, οι ακάματοι εθελοντές του «Πολιτιστικού συλλόγου Χαλκιοπούλων» Φώτης-Βασίλης-Οσυσσέας-Νίκος-Ευτυχία-Γεωργία-Βαλάντης και πολλοί άλλοι, τοποθέτησαν τραπέζια και καρέκλες και οργάνωσαν άψογα την άμεση και ποιοτική εξυπηρέτηση των επισκεπτών.
Όλοι γνωστοί και άγνωστοι μεταξύ τους, αντάλλαζαν χειραψίες και ευχές με χαρούμενο τόνο, το «Χρόνια πολλά» ακουγόταν παντού!
Γρήγορα τα τραπέζια γέμισαν, και τους καφέδες και τα αναψυκτικά σταδιακά διαδέχτηκαν οι μπύρες και το κρασί, ενώ τα σβέλτα παιδιά με την φανέλα του συλλόγου μοίρασαν τα απαραίτητα πιάτα-πιρούνια-χαρτοπετσέτες-ποτήρια και ψωμί για να ακολουθήσουν αμέσως οι σαλάτες και οι νόστιμες πίτες από τις γυναίκες του χωριού.
Το άφθονο και δωρεάν ψητό ακολούθησε και…τιμήθηκε δεόντως!
Η μουσική κομπανία ξεκίνησε να παίζει και κάποιοι ακούραστοι χορευτές μπήκαν στον χορό, δυο στην αρχή, προστέθηκε τρίτος, τέταρτος και σε λίγο η πλακόστρωτη πίστα γέμισε με άνδρες και γυναίκες που με κέφι και ταλέντο διέδωσαν την ευθυμία και έφεραν στην πίστα ακόμη και άτομα μιας κάποιας ηλικίας όπως ο μπάρπα-Θανάσης, που αποδείχτηκαν τρανοί χορευτές!
Συγχαρητήρια στους ιερείς, που με την άψογη τέλεση της θείας λειτουργίας και των ιερών μυστηρίων ξαναφέρνουν τους πιστούς στην εκκλησία στις δύσκολες εποχές που ζούμε.
Ακόμη συγχαρητήρια στον «Πολιτιστικό σύλλογο Χαλκιοπούλων» που αν και είμαστε στις παραμονές πολλαπλών εκλογών, τα ενεργά του μέλη εργαζόμενα σκληρά, κατάφεραν να διοργανώσουν και να φέρουν εις πέρας δύο σημαντικές για την περιοχή του Ορεινού Βάλτου γιορτινές εκδηλώσεις, στις 15 Μάη του Αγίου Ανδρέα και χθες στις 20 του Αϊ Νικόλα.
Ευχόμαστε και του χρόνου!
Σημείωση:
Από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή διαβάζομε:
Στις 20 Μάη κάθε χρόνο εορτάζεται η Ανακομιδή Και Μετακομιδή Του Ιερού Λειψάνου Του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Μύρων Της Λυκίας Του Θαυματουργού. Είναι σταθερή εορτή.
Σύντομη βιογραφία του Αγίου
Η Ανακομιδή και μετακομιδή του λειψάνου του Αγίου Νικολάου, έγινε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αλεξίου Α’ του Κομνηνού (1081 -1118 μ.Χ.) και Πατριάρχου Νικολάου Γ’ του Κυρδινιάτη (1084 – 1111 μ.Χ.). Το Ιερό λείψανο του Άγιου μετακομίστηκε στο Μπάρι της Ιταλίας, επειδή οι Τούρκοι κατέλαβαν την πόλη των Μύρων και οι κάτοικοι φοβήθηκαν μήπως οι άπιστοι το καταστρέψουν.
Κατά την συναξαριστική παράδοση το άγιο λείψανο αναχώρησε την 1η Απριλίου του 1087 μ.Χ. και έφθασε στο Μπάρι στις 20 Μαΐου.
agrinionews.gr
