Εδώ έχουμε μερικές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα στην καθημερινότητά μας και έλκουν την καταγωγή τους από την αρχαιότητα!

Αισχύλος - Επτά επί θήβας:

Τριχός ορθίας πλόκαμος ίσταται. (Μου σηκώθηκε η τρίχα).

Αριστοφάνης:

Απτεσται ξύλου. (Χτύπα ξύλο).

Πλάτων - Πολιτεία:

Τρέχουν, τα ώτα επί των ώμων έχοντες. (Φεύγουν με τ΄αυτιά κατεβασμένα).

Πλάτων - Συμπόσιον:

Τέμνοντες ώσπερ ταις θριξίν. (Στην τρίχα).

Αθήναιος:

Ώστε υπτίους υπό του γέλωτος καταπεσείν. (Επεσαν ανάσκελα από τα γέλια).

Πολύβιος:

Εαυτούς εξεθεάτρισαν.(Εγιναν θέατρο).

Διογένης:

Αποσκότισόν με. (Μη με σκοτίζεις).

Λουκιανός:

Ουδ όσον κνήσασθαι το ούς σχολήν άγω.(Δεν προλαβαίνω ούτε να ξύσω το αυτί μου).

Άγει σε και φέρει της ρινός έλκων.(Σε σέρνει από τη μύτη).

Αριστοφάνης:

Ίδιον εραστών τά των ερωμένων ονόματα γράφειν έν τοις τοίχοις και εν τοις δέντροις. (Οι εραστές γράφουν τα ονόματά τους στους τοίχους και τα δέντρα).

Εκεκράγεσαν τους πρέσβεις εν τη αγορά. (Τους έκραζαν -τους πρέσβεις- στην αγορά).

Λεξικό Σουϊδα:

Γάλα ορνίθων. (Του πουλιού το γάλα)

Τριχολογείν και τρίχας αναλέγεσθαι. (Ασχολούμαι με τρίχες).

Πέμπειν ες κόρακαν. (Αει στον κόρακα).

Ενόδιον συνάντημα. (Κακό συναπάντημα).

Είπε προς νεανία ουδέ γρύ.(δεν είπε γρύ).

Πολλά λαλείς.(Πολλά λες).

Διαρραγείης. (Σιωπή!).

Όλοιο. (Να χαθείς).

Εις κεφαλή σοι. (Στα μούτρα σου).

Μώκος.(Μώκο).

Ώ μωρέ! (ώχ μωρέ!).

Μάψ (Ο μάπας).

Λέχριος - ο λέχρις άβατον λέχος. (Ο λεχρίτης).

Κάθαρμα. (Το απορριπτόμενο από τον καθαρμό).

Βλιτομάμμας. (Μαμόθρεφτος).

Διάφορες άλλες φράσεις από το βιβλίο διδασκαλίας της κ.Αννας Τζιροπούλου-Ευσταθίου, μαθημάτων Ελληνικής Αγωγής: 

Αποτυμπανίζει. (Τον έκανε τύμπανο στο ξύλο).

Φοράδην επί τεττάρων. (Τον πάνε τέσσερις).

Ανθρακες ο θησαυρός ημίν. (Ανθρακες ο θησαυρός).

Εν μοι πέσοι μέγας ουρανός. (Να πέσει ο ουρανός να με πλακώσει).

Γέλω έκθανον. (Πέθαναν από τα γέλια).

Χάσκαξ. (Ο χάχας).

Ωόν τίλλεις. (Παρ' τ' αυγό και κούρευ'το).

Αεί τα πέρυσι βελτίω. (Κάθε πέρσυ και καλύτερα).

Τα συμφέροντα και τα καλά.(Τα καλά και συμφέροντα).

Αυτού γάρ Ρόδος και πήδημα. (Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα).

Και μερικές ακόμη:

Δόσιν κακήν, κακών κακοίς. (Κακήν κακώς).

Παθείν τόν έρξαντα. (ό,τι έκανες θα πάθεις).

Κακόν πέλαγος εισορώ. (Πελάγωσα).

Τόν πάθει μάθος. (Ο παθός μαθός).

Καί παρ' εχθροίς άξιος θρήνων τυχείν. (Να σε κλαίνε κι οι εχθροί σου).

Info:

Τα πρώτα τα βρήκαμε στο ιστολόγιο"Ο κήπος μου"
και τα τελευταία στο ιστολόγιο: "Ηράκλειτος Εφέσιος"

www.e-fungus.gr