Τα χαλκούνια είναι αυτοσχέδιες εκρηκτικές κατασκευές που αποτελούνται από έναν μεγάλο κύλινδρο γεμάτο με ένα μείγμα μπαρουτιού και ένα φυτίλι στο άκρο. Η ιστορία τους χάνεται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας όταν οι Αγρινιώτες τα άναβαν κατά την περιφορά του Επιταφίου για να απομακρύνουν τους αλλόθρησκους. Το έθιμο γεννήθηκε από το ευρηματικό μυαλό των Βραχωριτών που δοκίμαζε  ποιότητα της Δημητσάνικης μπαρούτης πριν χρησιμοποιηθεί για να κυνηγήσει τον Τούρκο κατακτητή.

Η Γιώτα Μπουμπούλη και ο Σπύρος Σελιμάς, υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι για τον δήμο Αγρινίου με τον Νίκο Καζαντζή, βρέθηκαν σε δύο από τις πιο παραδοσιακές ομάδες κατασκευής χαλκουνιών στην Παραβόλα και στην Κάτω Τραγάνα.

Στην Παραβόλα οι γνωστοί όλα αυτά τα χρόνια χαλκουνάδες Σπύρος Γκρίζης και Κωσταρέλος Χρήστος τους έδειξαν τα χαλκούνια που έχουν ετοιμάσει και συζητήσανε για τον τρόπο παραγωγής τους. Με μεγάλη επιμέλεια οι δύο εξαίρετοι χαλκουνάδες διατηρούν το έθιμο των χαλκουνιών, τα οποία ρίχνουν κάθε Μεγάλη Παρασκευή στο Αγρίνιο και κάθε Μεγάλο Σάββατο στην Παραβόλα, το βράδυ της Ανάστασης.

Στην Κάτω Τραγάνα που βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Λίμνης Τριχωνίδας, το έθιμο των Χαλκουνιών  αναλαμβάνεται από τους ντόπιους το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Ο Βασίλης Κόκκαλης με την ομάδα του αναλαμβάνει παραδοσιακά το γέμισμα των χαλκουνιών την Μεγάλη Παρασκευή, τα οποία ρίχνονται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου στις ενορίες του Αγίου Σάββα και του Αγίου Ταξιάρχη, εναλλάξ κάθε χρόνο. Παρά το μεγάλο κόστος και τη μηδαμινή οικονομική στήριξη από τον δήμο Αγρινίου, οι δύο ομάδες όλα αυτά τα χρόνια κρατάνε την παράδοση ζωντανή.