Ο καπετάνιος της 8ης Μεραρχίας του Ε.ΛΑ.Σ. Θόδωρος Καλλίνος-Αμάρμπεης.

Γράφει ο Λίνος Υφαντής,

Σε λίγες ημέρες, το Αγρίνιο θυμάται την απελευθέρωση του από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Επίσημη ημερομηνία είναι η 14η Σεπτεμβρίου του 1944.  Η πόλη θυμάται (και δικαιολογημένα) επίσης την καθοριστική παρέμβαση του Αρχιμανδρίτη π. Απόστολου Φαφούτη ( Παπαποστόλη), φωτισμένης προσωπικότητας, που απέτρεψε την αιματοχυσία μεταξύ Ταγμάτων Ασφαλείας και Δυνάμεων του Ε.ΛΑ.Σ.

Με το παρόν άρθρο θα επιχειρηθεί να φωτιστεί η πλευρά των νικητών, των δυνάμεων του Ε.ΛΑ.Σ. Τον Σεπτέμβριο του 1944 αυτοί είχαν το πάνω χέρι. Αυτοί θα μπορούσαν να επιλέξουν αιματοχυσία και εκδίκηση για τα θύματα των Ναζί και των Ταγμάτων Ασφαλείας ή αναίμακτη παράδοση της πόλης.  Τέτοιες  κρίσιμες εκείνες στιγμές οι αποφάσεις λαμβάνονται μεν συνολικά, αλλά το βάρος τους  πέφτει σε ορισμένα πρόσωπα. Στην προκειμένη περίπτωση ένα πρόσωπο που ξέχασε η Αγρινιώτικη ιστορία είναι ο καπετάνιος της 8ης Μεραρχίας του Ε.ΛΑ.Σ. Θόδωρος Καλλίνος-Αμάρμπεης. Σε αυτόν είχε ανατεθεί από την διοίκηση της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ η διαπραγμάτευση της απελευθέρωσης του Αγρινίου.

Πράγματι λοιπόν ο Θόδωρος Καλλίνος-Αμάρμπεης επέλεξε την αναίμακτη παράδοση της πόλης. Σε διαφορετική περίπτωση ναι μεν θα συντρίβονταν οι δυνάμεις των ταγμάτων Ασφαλείας, θα υπήρχαν όμως πολλά θύματα και αμάχων αλλά και φυλακισμένων αντιστασιακών που κρατιούνταν ως όμηροι.

Ο Θόδωρος Καλλίνος-Αμάρμπεης είχε ένα πλούσιο βιογραφικό. Κατάγονταν από την Τσαρίτσανη Λάρισας.

Η γυναίκα του ήταν από το Αγρίνιο. Ονομάζονται Γεωργία Παληγιαννοπούλου , ήταν ανθυπολοχαγός της σχολής Αξιωματικών του ΕΛΑΣ Ρεντίνας και διοικητής της υποδειγματικής διμοιρίας γυναικών της 13ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.

Η Γεωργία Παληγιαννοπούλου-Καλλίνου εικονιζόμενη αριστερά

Από το 1937 ήταν Ανθυπολοχαγός Διοικητής Λόχου στο 19ο Σύνταγμα Πεζικού Σερρών το 1937-38. Στα Ελληνοβουλγαρικά Σύνορα Υπολοχαγός Διοικητής Λόχου το 1939 – 41 και στον Ελληνο – Γερμανικό Πόλεμο στο μόνιμο Οχυρό Κάλης ανατολικά των οχυρών Ρούπελ και Καρατάς.

Aρνήθηκε να παραδοθεί στους Γερμανούς με το Λόχο του και πολέμησε εθελοντής στη Μάχη της Κρήτης ως Διοικητής Λόχου. Το 1941 εντάχθηκε στο ΕΑΜ και το ’42 πέρασε στον ένοπλο αγώνα και ανέλαβε μεταξύ άλλων εκπαιδευτής και οργανωτής ΕΑΜικών ένοπλων ομάδων Ολύμπου – Κισσάβου – Ποταμιάς.

Στα Δεκεμβριανά ήταν Διοικητής Τομέα Φαλήρου – Πειραιά μέχρι και Ελευσίνας. Ακολούθησαν εξορίες στα Κυκλαδονήσια.