Πέμπτη, 28η Μαρτίου 2024  1:26 μμ
 
wm small
Πέμπτη, 06 Σεπτεμβρίου 2018 23:30

Τα νέα ποιήματα του Αγρινιώτη λαϊκού ποιητή, Φωτεινού

Αν βρίσκετε το άρθρο ενδιαφέρον κοινοποιήστε το

O κατά κόσμον Φώτης Γ. Τριανταφυλλόπουλος, είναι ο δικός μας λαϊκός ποιητής. Ο Φωτεινός, όπως είναι το καλλιτεχνικό του όνομα με το οποίο υπογράφει τα πονήματά του, γεννήθηκε το 1956 στο Αγρίνιο, έχει τρία παιδιά και δύο εγγόνια, εργάζεται ως εργατοτεχνίτης στη ΔΕΥΥ Αγρινίου, αλλά από τα χρόνια του στρατού ακόμη, δεν έχει ξεκολλήσει από εκείνον το μικρόβιο της ποίησης…

Προς τιμήν του μάλιστα, αποφάσισε σε ηλικία 56 ετών να κάτσει ξανά στα θρανία που εγκατέλειψε πρόωρα και να πάρει το απολυτήριο Γυμνασίου φοιτώντας στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας του Αγρινίου.

Τα ποιήματα «Ξανά Ποτέ ή Ποτέ Ξανά» και «Περιήγηση στα πλανόμενα», είναι τα πιο πρόσφατα ποιήματά του.

ΞΑΝΑ ΠΟΤΕ Η ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Η Συνυπαρξία και η ανυπαρξία των παραπάνω λέξεων
σηματοδοτεί πολλές αλήθειες και πολλά ψέματα
Γενναίοι γεννημένοι πολεμιστές αθάνατοι
οπλισμένοι με πανοπλίες του αλάθητου
καραδοκούν να μας αναφέρουν τις αλήθειες
Νικητές τις σήψης και τις θλίψης με αγγελικά φτερά
αφήνουν το αποτυπωμά τους στο χρόνο.
Και έχεις το χάρο τον υποκριτή των ψεύτη των αλαζόνα
των θεριστή που γυρίζει στα σαλόνια μεθά από τα εύγε και νικά
και χορεύει το χορό του θανάτου μαζί με τους μισθοφόρους του,
που σε αιχμαλωτίζουν σε χειραγωγούν και σου κλέβουν την πίστη σου
Και ξανά πέφτουν σε κυκλώπεια νάρκη παρασέρνοντας και εμάς
και εσύ μπαίνεις σε αυτή τη δοκιμασία και εγώ ονειρεύομαι
Πράγματι τότε τα όνειρα σου, τα όνειρα μου δεν βγαίνουν αληθινά
και έτσι θυμώνω θυμώνεις τα αφήνεις πίσω σου και μετά τα σκοτώνεις
Ουράνιε θεέ των αστεριών μου ποτέ ξανά μείνε καθάριος
μείνε όπως σε γνώρισα άφησέ με μέσα στο φεγγαρόφωτο
να δίνω τα φιλιά μου στην αγάπη
στη ζωή στη μάννα μου που μου έκανε αυτό το δώρο της ζωής
το δώρο του ξανά ποτέ στο σταμάτημα του χρόνου γεμάτο πόνο
όχι δεν θέλω να το ξαναζήσω ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
Και ας επαναφέρουν τη θύμηση μου τα αφρισμένα κύματα
στο διάβα του ονείρου μου που δεν έχει τελειωμό και ξυπνώ
απο τους ήχους του θανάτου ανατριχιάζω και οραματίζομαι χάνομαι
ουρλιάζω όταν τα μάτια μου κοιτούν τον ουρανό καίγομε δεν έχω δυνάμεις
και όταν νιώθω την αλμύρα στα χείλι μου κλείνω τα μάτια γιατί πνίγομε
και οι φωνές μας χρωματίζουν το θανατό μας που γεννάει το ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ
όσο γρήγορος η αργός είναι, κυνηγώ με τη σκέψη μου αυτούς
που στα μάτια τους είναι ζωγραφισμένος ο θάνατος
είναι αυτοί που τον αναζητούν και χάνονται
αναζητώντας τις επιθυμίες και τα όνειρα και τις υποσχέσεις
που έδιναν σε αυτούς που αγαπούσαν θα ιδωθούν ΞΑΝΑ ΠΟΤΕ
Σιμά – σιμά τα λόγια τα γράμματα κάνουν τον κύκλο που δεν ονειρευτήκαμε
ΞΑΝΑ ΠΟΤΕ με τους φίλους μας τους γειτονές μας
δεν θα ξαναϊδωθούμε έχε γειά …ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

Φωτεινός…Εργάτης της γραφής.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΑ ΠΛΑΝΟΜΕΝΑ

Πράγματι είσαι ένα μικρομέγαλο στιχάκι
και γ’ αυτό σε διαβάζω με μεράκι,
δεν έμαθα στη ζωή μου ποτέ να μηδενίζω
γιατί πάντα από εκεί αρχίζω,
ποιητές υπάρχουνε πολλοί
ποίημα ασύγκριτο κανένα
να φτερουγίζει ψηλά στον ουρανό
να βράζει σαν το αίμα,
να τραγουδά να ενσαρκώνει μουσικοί
να πέφτει στον πυθμένα,
δεν γνωρίζω αν τα λόγια μου κρύβουνε σοφία
το μόνο που γνωρίζω μικρός
πουλούσα στις γειτονιές λαχεία,
εγώ είμαι το μίσος που έγινε αγάπη
γιατί κανείς μα κανείς δεν πρόσεξε
τη μυστική μου ύπαρξη,
και ποτέ δεν ακούστηκε καθαρά το ονομά μου,
πόσος πόνος χρειάζεται
για να κάνει ανάλαφρη τη συνείδηση σου,
σπάζω τη φωνή μου και φωνάζω γιατί,
να μπορούσα να έκλαιγα να τραγουδούσα
και να έφευγα σαν ένα καμπαναριό
στα χέρια ενός τρελού.
άχ φίλοι μου ο πόνος μου δεν είναι ανθρώπινος
και δεν χωράει στη σκιά,
είναι μακρύς ο δρόμος μου γεμάτες άγνωστες σκιές
γεμάτος άγνωστες εμπειρίες,
ξύπνησα όταν οι κουβέρτες των ονείρων μου
έλειπαν πάνω από το κρεβάτι μου
μια τυφλή στήλη από καπνό ταλαντευόταν
μέσα στο δωματιό μου,
μην παρασύρεστε δεν είμαι ποιητής
ούτε συγγραφέας είμαι ένας εργάτης της γραφής,
κάθε σελίδα που γράφω και μια νίκη
κάθε σκέψη και μια αποτυχία
ευλογημένη να είναι η αμφιβολία
μα η οικογένεια δεν αντέχει
μέσα στην άγρια την παγωνιά
όταν λυγίζουν οι κορμοί απο το χιόνι
πως θες να ανθίσουν τα κλαδιά.
H δυναμή μου δυναμή σου οι δυνάμεις μας
μια στρατιά αλήθειες.
και όταν είσαι ξύπνιος και όταν θα κοιμάσαι

Εργάτης της γραφής… Φωτεινός.

agriniopress.gr

 

Διαβάστηκε 2823 φορές
Ακολουθείστε το AitoloakarnaniaBest.gr στο Google News
Συντακτική Ομάδα του AitoloakarnaniaBest.gr

Καθημερινή ενημέρωση με οτι καλύτερο συμβαίνει και ότι είναι χρήσιμο για τον κόσμο στην Αιτωλοακαρνανία. Σε πρώτο πλάνο η ανάδειξη του νομού, ως φυσική ομορφιά, πολιτισμικές δράσεις, ιστορικά θέματα, ενδιαφέροντα πρόσωπα και ομάδες και οτι άλλο αξίζει να αναδειχθεί.