Ο 46άχρονος τεχνικός παραχώρησε εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο Libero 107,4.
Για την παρουσία του στο Αγρίνιο, την παραίτηση και την επιστροφή του: «Δεν ξεκινήσαμε καλά, έχουμε κάνει τρεις σερί ήττες. Εγώ βέβαια με τους ανθρώπους της ομάδας έχω μια άλλη σχέση. Είναι δύο άτομα, είμαστε πολύ κοντά και έξω από το μπάσκετ. Έκρινα ότι πρέπει να παραιτηθώ για κάποιους λόγους και να γίνει ένα ηλεκτροσόκ στην ομάδα. Οι άνθρωποι αγχώθηκαν, δέχτηκαν την παραίτησή μου τη Δευτέρα το πρωί και τη Δευτέρα το βράδυ κατάλαβαν ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει, γιατί η σχέση μας είναι πολύ δυνατή και εκτός μπάσκετ. Σίγουρα, σεβάστηκαν και τα δύο προηγούμενα χρόνια, που είχα μια αρκετά πετυχημένη παρουσία στον πάγκο της ομάδας, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω την αποδοχή της παραίτησής μου και να συνεχίζω κανονικά».
Για το μπάσκετ στο Αγρίνιο: «Είναι ποδοσφαιρική η περιοχή, όλοι ασχολούνται με τον Παναιτωλικό από το πρωί μέχρι το βράδυ! Τα δύο τελευταία χρόνια, κάνουμε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια με τους ανθρώπους εδώ. Κάναμε να ακουστεί το αγρινιώτικο μπάσκετ και στην υπόλοιπη Ελλάδα, κάνοντας δύο πολύ καλές πορείες. Από ατυχία δεν είμαστε φέτος στην Α2. Κακά τα ψέματα, είναι ο… βασιλιάς το ποδόσφαιρο εδώ. Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια να προσελκύσουμε τον κόσμο να έρθει στο γήπεδο, ιδίως όταν παίζει ο Παναιτωλικός την ίδια ώρα. Έχει κάνει μεγάλη οικονομική υπέρβαση η διοίκηση, δεν έχουμε παράπονο, μας στηρίζει ο κόσμος αλλά όταν παίζει ο Παναιτωλικός, έστω και δύο ώρες πιο μετά, έχουμε θέμα…».
Για τη δική του παρουσία στο Αγρίνιο: «Δυστυχώς στην Αθήνα, τα καλά μαγαζιά είναι λίγα. Στην επαρχία είναι πιο εύκολες οι συνθήκες για να αναδειχθείς. Μπορείς να δουλέψεις πιο άνετα, χωρίς τόσο άγχος. Στην Αθήνα, μπορεί να υπάρχουν ένα εκατομμύριο ομάδες, αλλά τα καλά μαγαζιά είναι πολύ λίγα. Και βέβαια, το… κύκλωμα τα έχει κυκλώσει! Εγώ δεν ήμουν ποτέ μέρος του κυκλώματος, για αυτό ήμουν και αρκετά χρόνια έξω από τη δουλειά του προπονητή, πριν έρθω στο Αγρίνιο. Μόλις είχα την πρόταση, δεν το σκέφτηκαν καν. Το σωματείο είναι πολύ οργανωμένο, στη διοίκηση βρίσκονται νεαρά άτομα, έχουν όραμα και βλέψεις να ανεβάσουν το μπάσκετ του Αγρινίου και ήταν ό,τι έπρεπε για εμένα».
Για το «κύκλωμα» που ανέφερε: «Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα, δεν το συζητάμε. Για παράδειγμα, τη Δευτέρα που έγινε γνωστό ότι παραιτήθηκα, με πήρε ένας μάνατζερ τηλέφωνο για να του δώσω το τηλέφωνο του προέδρου από εδώ, γιατί δύο προπονητές θέλουν τη θέση μου στο Αγρίνιο! Έπαθα πλάκα, δεν το πίστευα…».
Για τον Άρη και την επιστροφή του Παναγιώτη Γιαννάκη: «Θα μιλήσω για αυτό που βλέπω τη φετινή χρονιά. Δε με νοιάζει καθόλου τι θα κάνει ο Άρης. Κάθε φορά που βλέπω τον Παναγιώτη, μέσα στο Αλεξάνδρειο να κοουτσάρει με πιάνει… ρίγος! Οπότε η χρονιά για μένα φέτος, πιστεύω ότι είναι ήδη πετυχημένη. Είναι μεγάλη ιστορία που γύρισε ο Παναγιώτης στο Αλεξάνδρειο και νομίζω θα κάνει έργο. Ίσως όχι φέτος, γιατί ξέρω ότι έχει προβλήματα ο Άρης, αλλά ξέρω ότι το παλεύει πάρα πολύ γιατί είναι μαχητής. Είναι δράκος όνομα και πράγμα. Έχω μεγαλώσει με την εικόνα του Παναγιώτη μέσα στο Αλεξάνδρειο, έτσι μπήκα στο μπάσκετ. Δε με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα φέτος, εγώ θέλω να βρει το δρόμο του ο Άρης. Μιας και μιλήσαμε για μαγαζιά, δεν υπάρχει καλύτερο… μαγαζί στη μπασκετική Ελλάδα από τον Άρη. Δε μπορώ να καταλάβω, πως τόσα χρόνια δεν μπορεί να βρεθεί ένας δυνατός επιχειρηματίας να πάρει αυτό το καλό μαγαζί, το οποίο είναι όχι απλώς γωνία, είναι… τετράγωνο! Και να απογειωθεί, γιατί βλέπω ότι ο κόσμος τώρα, χωρίς να υπάρχει κάποια ιδιαίτερα σοβαρή διοίκηση, σε κάθε ματς γεμίζει το Αλεξάνδρειο. Μου κάνει φοβερή εντύπωση αυτό. Εύχομαι με τον Παναγιώτη, να βρει το δρόμο του, να φτιάξει διοικητικά και να μεγαλουργήσει. H ομάδα μπορεί να είναι μέτρια, θα το δούμε μέσα στη χρονιά βέβαια, αλλά θα είναι μια ομάδα που θα παλεύει 40 λεπτά. Αυτό είναι το μότο του Παναγιώτη, τον ξέρω από την εποχή που ήταν παίκτης. Κάναμε προπόνηση στον Παναθηναϊκό και όταν έχανε, έκλαιγε από τα νεύρα του. Είτε χάνει είτε κερδίζει ο Άρης, θα ματώνει στο παρκέ. Εγώ νιώθω ανατριχίλα με τον Παναγιώτη να κοουτσάρει μέσα στο Αλεξάνδρειο».
Για τη δική του παρουσία στον Άρη ως παίκτης: «Εγώ νιώθω ευλογημένος που πέρασα από τον Άρη. Ήταν παιδικό όνειρο να φορέσω τη φανέλα αυτή, έστω και για μια χρονιά, σε μια δύσκολη εποχή, το 2000, όταν είχα πάει. Μην ξεχνάμε ότι ήμουν η πρώτη μεταγραφή του Super 3, ήταν η διοίκηση τότε. 17 χρόνια έχουν περάσει και υπάρχει ακόμα αρειανός κόσμος, που με θυμάται, μου στέλνει μηνύματα. Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω για αυτή την αγάπη. Έπαιξα ένα χρόνο, ουσιαστικά δεν έκανα τίποτα, αλλά εκτίμησε ότι δέθηκα εκείνο το καλοκαίρι, χωρίς να υπάρχει διοίκηση καν, τα έδωσα όλα για ένα χρόνο».
Για την κοινή του παρουσία με Γιαννάκη και Γκάλη στον Παναθηναϊκό: «Κάθε μέρα, ένιωθες δέος. Κάθονταν και δίπλα-δίπλα στα αποδυτήρια, ένιωθες δέος, δεν το ξεχνάω ποτέ αυτό. Ήταν κολοσσοί! Ήταν το ίδιο συναίσθημα κάθε μέρα. Δέος και σεβασμός. Δεν ήταν καθόλου απρόσιτοι. Ο Γιαννάκης είναι γνωστό ότι είναι πιο κοινωνικός από τον Γκάλη, αλλά για τον Νικ που έλεγαν διάφορα, καμία σχέση. Πολύ χαβαλές, ζούσε για το αστείο για την πλάκα, δεν έβγαζε αυτό προς τα έξω. Νιώθω πολύ τυχερός που είχα την τιμή να παίξω μαζί και με τους δύο».
Για το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού φέτος: «Πιστεύω ότι είναι ο χειρότερος Παναθηναϊκός που έχει δει τα δέκα τελευταία χρόνια. Δε νομίζω ότι μπορεί να πάει πουθενά… Ομάδα χωρίς ομοιογένεια, χωρίς ψηλό. Φαίνεται και στα παιχνίδια που έχει κάνει μέχρι τώρα. Ο Ολυμπιακός είναι μια σκληρή ομάδα, είναι λίγο διαφορετικό το θέμα εκεί. Έχει βέβαια αρκετές απουσίες. Πιστεύω ότι ο Ολυμπιακός είναι σε καλύτερη κατάσταση, αν γυρίσει και ο Σπανούλης και προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, θα πάει καλύτερα. Ο Παναθηναϊκός με έχει απογοητεύσει πολύ. Μακάρι να αντιστραφεί το κλίμα. Είμαι πολύ προβληματισμένος. Όταν έχεις τόσους πολλούς Αμερικανούς που σου έχουν δημιουργήσει πρόβλημα και τους κρατάς πάλι φέτος, θα κάνουν ακόμα χειρότερα. Είναι αναμενόμενο… Έγιναν τόσα γεγονότα πέρσι και τους κρατάς όλους, δεύτερη χρονιά; Ήδη έχουμε μάθει ότι γίνονται διάφορα. Δεν ξέρω, μακάρι να πέσω έξω και να πάει σούπερ, αλλά δεν είναι καλά τα μηνύματα».
Για την ΑΕΚ: «Κάνει την προσπάθεια της, αλλά σφήνα δε μπαίνεις με τα λόγια. Πρέπει να το δείξεις και μέσα στο γήπεδο. Υπάρχει ένας άνθρωπος όπως ο κ. Αγγελόπουλος, ο οποίος έχει όραμα, βάζει λεφτά, βλέπουμε εδώ και δύο χρόνια, ιδίως πέρσι, άλλαξαν… 38 ξένους αν δεν κάνω λάθος! Ο Σωτήρης ο Μανωλόπουλος, επειδή τον ξέρω, τον συμπαθώ και υπήρξαμε και συμπαίκτες, παλεύει, αλλά είναι με ένα τσεκούρι πάνω από το κεφάλι του σε κάθε ματς από εδώ και πέρα. Νομίζω ότι έχει δρόμο ακόμα η ΑΕΚ για να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει. Δε μπορείς να σπάσεις Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό με τέτοιο ρόστερ που έχει η ΑΕΚ. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τα παιδιά. Παίζουν και τα λεφτά μπάσκετ, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός και οι υπόλοιποι, είναι η μέρα με τη νύχτα. Μακάρι να μπορέσει ο Άρης και η ΑΕΚ, να μπουν δυνατά με αξιώσεις και να δούμε ένα καλύτερο πρωτάθλημα».
Για τα… χρήματα που λείπουν από το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης: «Όταν κάνεις πρώτη ανοικτή προπόνηση με τον Παναγιώτη Γιαννάκη και βλέπεις να έχει μέσα περίπου 4.000 κόσμο, αυτή είναι η απάντηση μου. Δεν είναι απλά μαγαζί-γωνία ο Άρης και ο ΠΑΟΚ επίσης, είναι πολύ δυνατό μαγαζί. Δε μπορώ να καταλάβω όλα αυτά τα χρόνια, που δεν έχει βρεθεί ένας σοβαρός επιχειρηματίας να αναλάβει. Όχι μόνο θα κάνει απόσβεση τα λεφτά του, αλλά θα γίνει και ήρωας. Θα μιλάει η πόλη για αυτόν χρόνια. Έχω μεγάλη απορία που δεν έχει αναλάβει τον Άρη και να απογειωθεί. Έχει τη δυναμική, τον κόσμο, το όνομα. Τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε ότι έχουν γίνει πολλά τραγελαφικά εκεί στον Άρη με τον κ. Λάσκαρη. Μακάρι να βρει το δρόμο της η ομάδα, να μη χρωστάει πουθενά και να είναι πληρωμένοι όλοι οι παίκτες στην ώρα τους. Να μη βλέπουμε παιδιά που έχουν προσφέρει χρόνια και έχουν ματώσει να μην έχουν πάρει τα λεφτά τους, όπως ο Σίμτσακ, ο Ξανθόπουλος κλπ. Νομίζω είναι ντροπή για την ιστορία του Άρη αυτό. Κυνηγάνε τώρα να πάρουν τα λεφτά τους που τα έχουν δουλέψει και με το παραπάνω».
Για την εθνική ομάδα και τα θέματα που έχουν προκύψει: «Αυτή η εθνική ομάδα που έπαιξε το καλοκαίρι ήταν από τις πιο υπερτιμημένες εθνικές ομάδες, που είχαμε τα τελευταία χρόνια. Είναι παίκτες που οι περισσότεροι ήταν ρολίστες στις ομάδες τους κι εμείς, τους κάναμε σούπερ σταρ και λέγαμε ότι πάμε να κατακτήσουμε μετάλλιο. Δεν είναι έτσι… Μόνο ο Αντετοκούνμπο μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά και αυτός, για τους δικούς του λόγους αποχώρησε. Δεν έχουμε τόσο δυνατό ρόστερ για μένα. Είναι υπερτιμημένα τα παιδιά αυτά, χωρίς να θέλω να τα προσβάλλω. Αν εξαιρέσεις τον Πρίντεζη, δεν είναι πρωταγωνιστές. Μέχρι και ο Σλούκας στη Φενέρ, είναι ένας ακριβός ρολίστας που κάνει κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Είναι θέμα προπονητών, είναι πολλά στη μέση τα οποία είναι γνωστά. Να δούμε και αυτό που γίνεται με την Ευρωλίγκα. Δε βγάζω άκρη… Αυτή η φουρνιά πάντως, έδειξε ότι είναι υπερτιμημένη, χωρίς τον Αντετοκούνμπο. Είναι All Star παίκτης, απλώς, πρέπει να χτίσουμε την ομάδα πάνω του και όχι να τον έχουμε σαν συμπληρωματικό παίκτη. Τουλάχιστον, έτσι φάνηκε στα φιλικά και πιστεύω ότι αυτός ήταν ο λόγος που έφυγε. Κανονικά πρέπει να χτίσεις την ομάδα γύρω του για οσα χρόνια θέλει να παίζει στην εθνική και να κινούνται όλα γύρω από αυτόν. Όπως έκανε η Γερμανία με τον Νοβίτσκι και την έφτασε στην κορυφή. Μόνο έτσι μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Είναι All Star παίκτης, των 100 εκατομμυρίων συμβόλαιο στο ΝΒΑ και να τον εκμεταλλευτείς όσο δεν πάει. Να τον βάζεις να κάνει σκριν μακριά από τη μπάλα και να είναι σαν ρολίστας, ε για αυτό έφυγε…».
Μιχάλης Σταμουλάκης
