Η τύχη δεν ήταν γενναία μαζί του. Το αντίθετο μάλιστα. Ένα τροχαίο στην… καρμανιόλα της Κορίνθου-Πατρών ήταν η αιτία να χάσει το ένα του πόδι. Το δεξί. Ακρωτηριασμός. Σοκ. Μόλις στα 23 του χρόνια. Τότε που ένας νέος κάνει όνειρα για να αλλάξει τον κόσμο. Αυτό όμως που αλλάζει είναι η ίδια του η ζωή του.
Λίγους μήνες αργότερα το παίρνει απόφαση. 17 χρόνια τώρα το τεχνητό μέλος τον… συντροφεύει.
Αυτό που του δίνει δύναμη, αυτό που τον βοήθησε να δώσει και να πάρει ένα μεγάλο μάθημα ζωής, αυτό που τον βοήθησε η καθημερινότητά του να μην διαφέρει σε κάτι από των άλλων που συναναστρέφεται στην Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας όπου εργάζεται!
Από το πρωί της περασμένης Κυριακής, έδωσε στον Γεράσιμο (ή Μάκη για τους φίλους του…) Κορδάτο και μια πρωτιά καθώς γίνεται ο Έλληνας που παίρνει μέρος και τερματίζει στον Μαραθώνιο με τεχνητό μέλος.
Βρέθηκε στην αφετηρία του Μαραθώνα και μετά από 42.195 μέτρα τερμάτισε στο Παναθηναϊκό Στάδιο κάνοντας ένα όνειρο ζωής πραγματικότητα! Δεν θα βγει ούτε στην… Φαίη Σκορδά, ούτε στην Κατερίνα Καινούριου! Δεν θα «παίξουν» οι εκπομπές τι φορούσε και πως είχε φτιαγμένα τα μαλλιά του. Άλλωστε δεν το έχει ανάγκη… Το δικό του μήνυμα είναι δυνατότερο από «δέκα λεπτά δημοσιότητας» στην πρωινή ζώνη κάποιου ιδιωτικού καναλιού!
«Φτάσε όπου δεν μπορείς» έγραψε ο τεράστιος Νίκος Καζαντζάκης στην «Αναφορά στον Γκρέκο» και ο Μάκης Κορδάτος φρόντισε να το ακολουθήσει πιστά. Και για να μην το ξεχάσει το έγραψε και πάνω στο φανελάκι με το οποίο έκανε πράξη αυτό που για άλλους φαντάζει απίθανο. Ακατόρθωτο. Μοναδικό.
Το τρέξιμο είναι κομμάτι της ζωής του… Στο παρελθόν έχει γυρίζει όλη την Ελλάδα, λαμβάνοντας μέρος σε αγώνες 5 και 10 χιλιομέτρων. Όμως τα 42 χιλιόμετρα του αυθεντικού Μαραθωνίου ήταν μια πρόκληση ζωής. Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε και πήρε την απόφαση πως θα το κάνει. Η συγκλονιστική ιστορία του Ντικ και του Ρικ Χόιτ, του πατέρα που τρέχει Μαραθωνίους με τον υιό του που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, ήταν η… σπίθα που άναψε μέσα του την φλόγα. «Είδα το βίντεο με τον πατέρα και τον γιό. Συγκλονιστική ιστορία. Έκλαψα! Είπα αφού μπορεί να το κάνει εκείνος, μπορώ να το κάνω κι εγώ!» τόνισε όταν κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα «Γιατί Μαραθώνιος;».
Toν… εντοπίσαμε στο Αγρίνιο λίγες ώρες μετά την επιστροφή του από την Αθήνα. Αραχτός στον καναπέ. Η ξεκούραση του πολεμιστή! «Ε, νομίζω ότι όλη την εβδομάδα θα την περάσω στον καναπέ. Το έχει ανάγκη το κορμί» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του!
Όσο για το συναίσθημα που άφησε όλη αυτή η υπερπροσπάθεια ήταν ξεκάθαρος: «Το έκανα για πρώτη φορά. Ήταν κάτι συναρπαστικό. Από την μία ήμουν χαρούμενος ότι πραγματοποιούσα αυτό που είχα ονειρευτεί από την στιγμή που μου κόπηκε το πόδι. Από την άλλη μεγάλη κούραση. Απίστευτη κούραση. Μετά το 25 χιλιόμετρο δεν μπορούσα να αισθανθώ τίποτα. Απλά πονούσα και έτρεχα. Όμως όταν φτάνω στο Παναθηναϊκό Στάδιο και βλέπω όλο αυτό τον κόσμο να με χειροκροτεί εκεί τα ξεχνάω όλα. Φεύγει η κούραση. Μοναδική ανταμοιβή».
«Δηλαδή θα το ξανάκανες;» ρωτήσαμε με την απάντηση που είχαμε στο μυαλό μας να μην είναι… μακριά από αυτή που πήραμε: «Τώρα είναι νωρίς ακόμη να το πω, αλλά από την άλλη είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα που ναι. Το μυαλό πάει αμέσως στην επόμενη χρονιά και αν μπορώ να είμαι ξανά εκεί».
Δεν είναι… παιχνιδάκι ο Μαραθώνιος. Το πνεύμα πάντα είναι πρόθυμο, αλλά το κορμί πολλές φορές σε εγκαταλείπει. Κάπου εκεί πρέπει να σκεφτείς κάτι πολύ δυνατό για να μείνεις στην μάχη. Ο Μάκης Κορδάτος είχε το δικό του έξτρα κίνητρο: «Όλο αυτό το αφιερώνω στον 6χρονο γιο μου τον Κωνσταντίνο. Μόνο σε αυτόν όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται! Όταν κάποιες στιγμές στην διαδρομή πονούσα και πέρναγε από το μυαλό να το παρατήσω, την ίδια στιγμή σκεφτόμουν τον Κωνσταντίνο κι έπαιρνα δύναμη. Ήθελα να πετύχω γι’ αυτόν. Να του δώσω και χαρά και μήνυμα μαζί».
Το «Φτάσε όπου δεν μπορείς» όμως πως προέκυψε στο μπλουζάκι; «Μου αρέσει να διαβάζω. Τα πάντα. Λατρεύω τα βιβλία. Όπως κι αυτή την φράση του Καζαντζάκη. Είναι ένα κίνητρο από μόνη της. Με γοητεύει η φράση πως «Το ανθρώπινο σώμα έχει όρια, το ανθρώπινο πνεύμα όχι». Θέλω να δοκιμάζω τα όρια μου. Βλέπω αθλητές στο εξωτερικό με τεχνητά μέλη που έχουν πετύχει πολλά και σημαντικότερα πράγματα. Όλοι αυτοί στέλνουν σημαντικά μηνύματα και μου δίνουν δύναμη».
Ο 34ος Αυθεντινός Μαραθώνιος της Αθήνας πέρασε και ο Γεράσιμος έστειλε στον μικρό του, Κωνσταντίνο, αλλά και σε όλους εμάς ένα ισχυρό μήνυμα πως στην ζωή όταν υπάρχει θέληση και δύναμη ψυχής κανένας στόχος δεν μπορεί να είναι άπιαστος…
Αφού ξεκουραστεί την ερχόμενη εβδομάδα θα επιστρέψει στην υπηρεσία του. Εκεί θα δεχτεί τα πολλά συγχαρητήρια από τους συναδέλφους του για όσα πέτυχε. Όμως επειδή η… ψυχή και το μυαλό δεν εγκλωβίζονται στους 4 τοίχους ενός γραφείου, ήδη το ραντεβού για το 2017 είναι… τσεκαρισμένο. Είπαμε… «Φτάσε όπου δεν μπορείς»!
Μιχάλης Τσαμπάς- gazzetta.gr
